شرط بلاغ
این حکایت ما و دلسوزان باشگاه برق است . برخی از دوستان عنوان نموده اند که قبلا بیشتر اعتراض می کردید و مطالب انتقادی می نوشتید . خدمت این عزیزان عرض می کنیم که قبلا می گفتیم تا شاید فریاد رسی پیدا شود یا گوش شنوائی صحبتهای به حق ما را بشنود اما الآن که دیگر کار از کار گذشته و تیم فوتسال از راهیابی به مسابقات پلی آف بازمانده و تیم فوتبال هم در آستانه سقوط قرار گرفته است گفتن و نوشتن چه فایده ای دارد جز اینکه دل دردمندان و عاشقان باشگاه را بیشتر به درد می آورد .
چقدر گفتیم که در این چند هفته آخر همه بیایند ، کمک کنند ، حمایت کنند . تیم شهرمان ، برق محبوبمان قرار است به لیگ برتر صعود کند . از مسئولین شهر ، مدیران باشگاه و هواداران کمک خواستیم . همانگونه که انتظار می رفت و مطمئن بودیم تنها کسانی که صدای ما را شنیدند و حمایت کردند ، هواداران باغیرت و متعصب برق بودند . مسئولین و مدیران نه تنها در هفته های پایانی هم حمایتی نکردند بلکه حتی روز بازی به این مهمی ، هیچکدام حاضر به حضور خشک و خالی در سالن مسابقه هم نشدند . دوستانی که برای کسب خبر از مسابقه قزوین و کرمان به کرمان اعزام شده بودند صحبتهایی می کردند که باعث خجالت ما شد . باعث شد که غصه بخوریم که فارسی هستیم . آنها می گفتند در بازیی که هیچ حساسیتی برای تیم کرمانی نداشت تمامی مسئولان باشگاه و هیات فوتبال کرمان حضور داشتند و قبل از بازی در رختکن کرمانی ها حضور یافتند و از آنها پیروزیشان را خواستار شدند به آنها دلداری دادند . قول پاداش دادند . گفتند مقام پنجم برای ما خیلی با ارزش تر از مقام هفتم است . آنوقت در شهر ما و در این بازی مهم نه احدی از هیات فوتبال حضور داشت و نه از باشگاه . آنوقت انتظار داریم که تیممان به لیگ برتر صعود نماید . بدون دلیل نیست که تیمهای فوتبال و فوتسال یکی پس از دیگری مسیر عدم موفقیت را در پیش گرفته اند . باید جایگاه فوتبال و فوتسال استانی که روزگاری مهد فوتبال کشور بود و جوانان بسیاری را به تیمهای ملی رهسپار نموده بود اینچنین باشد ؟ بازیکنان تیم فوتسال برق شیراز که یک فصل از طرف مدیران باشگاه روی خوش ندیده بودند و ریالی هم دریافت نکرده بودند دلخوش به این بودند که شب یا حتی روز مسابقه فردی از مسئولین در رختکن حاضر شود و حداقل خسته نباشیدی به آنها بگوید . برای آنانی که یک فصل با تعصب و غیرت جنگیدند درخواست زیادی نبود . شاید مقداری از گریه و اشک بعد از بازی به خاطر همین غربت بود . به خاطر اینکه کسی نبود که به رختکن بیاید و از آنها که مردانه جنگیدند تشکر کند . تنها دلخوشی بازیکنان هوادارانی بودند که با به پای آنان گریستند و آنها را دلداری دادند . شاید بخشی از گریه هواداران هم به خاطر غربت تیم محبوبشان بود .
در عین حال مطمئن باشید از نوشتن موارد انتقادی که در جهت آینده باشگاه محبوبمان تاثیر گذار باشد دریغ نخواهیم کرد و اخبار و واقعیات را به نظر شما عزیزان خواهیم رساند .
تیم فوتسال برق شیراز در سال 1386 با همت جناب آقای مهندس شرقی عضو وقت هیات مدیره و حمایت مدیر عامل وقت باشگاه تشکیل شد .